เรียน ทุกท่านที่ชื่นชอบและติดตามเจเอฟเธียเตอร์ 

เจแปนฟาวน์เดชั่น กรุงเทพฯ ขอแสดงความเสียใจที่ต้องแจ้งให้ท่านทราบว่า ตั้งแต่เดือนเมษายน 2566 เป็นต้นไป การฉายภาพยนตร์ทุกวันศุกร์ของเจเอฟเธียเตอร์จะถูกยกเลิก และจะจัดให้มีการฉายภาพยนตร์เป็นครั้งคราวแทน เราตระหนักว่าข่าวนี้จะนำความรู้สึกผิดหวังให้กับทุกท่านที่สนับสนุนกิจกรรมของเจเอฟเธียเตอร์มาตลอดหลายปีที่ผ่านมา แต่เราใคร่ขอให้ทุกท่านเข้าใจและรับทราบเรื่องนี้ด้วย 

เราจะยังคงจัดกิจกรรมฉายภาพยนตร์ญี่ปุ่นในรูปแบบต่างๆ และจะทำให้ดีที่สุดเพื่อให้ทุกท่านได้รับประสบการณ์ทางวัฒนธรรมญี่ปุ่นที่น่าสนใจและบันเทิงใจสืบต่อไปในอนาคต

ขอขอบพระคุณทุกท่านสำหรับการสนับสนุนเสมอมา

—–

ทุกเรื่องมีคำบรรยายภาษาไทย ยกเว้นที่ระบุไว้ว่าเป็นภาษาอังกฤษ เข้าชมฟรีที่ห้องประชุมเอนกประสงค์ เจแปนฟาวน์เดชั่น กรุงเทพฯ เวลา 18.30 น. และจำกัด 40 ที่นั่ง ตามมาตราการเว้นระยะห่าง

---

เพียงครั้งแรกที่คาโอรุได้เห็นโชโนโกะที่ริมสระว่ายน้ำเขาก็ติดใจเธอเสียแล้ว จึงตัดสินใจร่วมทีมว่ายน้ำด้วยในทันทีทันใด โชโนโกะ พยายามหลีกเลี่ยงการพบคาโอรุ โดยแสร้งทำเป็นแฟนกับนาไง ต่อหน้าเขา คาโอรุแก้ปัญหาด้วยการถอยห่างออกมาจากเธอ ในขณะที่เธอก็มีเขาอยู่ในส่วนลึกของใจ และในที่สุดทั้งสองก็เผยความรู้สึกที่มีให้กัน

---

ตอนเป็นเด็ก โคเฮเคยขี่มอเตอร์ไซค์ของพี่ชายหนีรถตำรวจที่คอยไล่ตาม แต่ไปไม่รอดเพราะความงกเงิ่นของเขาเอง ต่อมาเมื่อเป็นวัยรุ่น เขาก็ต้องเสียพี่ชายไปในอุบัติเหตุมอเตอร์ไซค์ ด้วยเหตุนี้เอง ทำให้เขาเกิดความขลาดกลัวในเรื่องที่เกี่ยวกับการแข่งขันโดยใช้ความเร็ว แม้แต่การวิ่งผลัด เขาก็ไม่สามารถวิ่งให้สุดกำลังได้ วันหนึ่ง หลังจากซ่อมรถมอเตอร์ไซค์ของพี่ชายเสร็จ เขาก็ตัดสินใจเอารถออกถนนโดยไม่ฟังคำทัดทานของบิดา เขาถูกตำรวจไล่กวดอีก แต่คราวนี้เขาหนีรอดมาได้สำเร็จ เรียกความมั่นใจของเขาให้กลับคืนมาได้

---

ชูเฮ  เข้าร่วมชมรมซูโม่ของมหาวิทยาลัยเพียงเพื่อที่จะได้สอบผ่านวิทยานิพนธ์  แต่เมื่อเขายิ่งได้คลุกคลีและทำกิจกรรมร่วมกับชมรม  เขาก็กลับรักกีฬาชนิดนี้มากขึ้นทุกที

---

อาชิฮาระ ไทจิ เป็นนักมวยดาวรุ่ง แต่อุบัติเหตุทางจักรยานยนต์ทำให้ร่างกายช่วงล่างเขาต้องเป็นอัมพาต เขาได้พบกับ ซามาโกะ ในตลาดโต้รุ่ง วันหนึ่ง ไทจิไปพบกับซามาโกะที่ศาลเจ้าและได้ตื่นตากับไอคิ ยูยุทซึ ที่โรงเรียนสอนไอคิโด ซึ่ง อาจารย์ฮิราอิฉิ ก็ต้อนรับสมาชิกใหม่อย่างอบอุ่น ไทจิเริ่มรู้สึกว่าเก้าอี้เข็นเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายและสามารถฝึกฝนได้ก้าวหน้า

---

คานามิ ฮิซาโนะ (ซาโตมิ โคบายาชิ) ผู้กำกับรายการโทรทัศน์ที่เพิ่งเสียสุนัขตัวโปรดอย่าง นัตสึ ไปเนื่องจากอาการป่วย ทำให้เธอเสียใจเป็นอย่างมาก ต่อมาคำแนะนำของผู้กำกับภาพยนตร์รุ่นพี่ผู้เชื่อมั่นในตนเอง ทำให้จากเธอจึงเริ่มถ่ายทำภาพยนตร์เกี่ยวกับสุนัขเป็นธีมหลัก รวมถึงเดินทางไปศูนย์รับเลี้ยงและดูแลสุนัขในเขตอันตรายรัศมีไม่เกิน 20 กิโลเมตรจากเหตุการณ์โรงไฟฟ้านิวเคลียร์ระเบิดที่จังหวัดฟุกุชิมะ ซึ่งสิ่งนี้ได้เปลี่ยนชีวิตของเธอไป การได้พบเจอกับผู้คนที่ทุ่มเทให้กับการพยายามช่วยเหลือสัตว์แม้จะแค่ตัวเดียวนั้นทำให้คานามิซาบซึ้งเป็นอย่างมากและเรียนรู้ว่าการกระทำนั้นสำคัญกว่าคำพูด จึงทำให้ตัดสินใจสะสางเรื่องสำคัญ